Forum Eerste Wereldoorlog

[mudra]

Deze week was ik na vele jaren terug in de streek rond Fromelles, sector waar ik vroeger veel tijd heb gespendeerd. Hoofdoel, naast het fotograferen van enkele bunkers (de streek staat vol met beton), was een bezoek aan het nieuwe museum. Naast het museum bevindt zich de nieuwe Australische begraafplaats "Pheasant Wood" waar elders op dit forum al aandacht is aan besteed. Het museum is een bezoek meer dan waard. Klein maar fijn. Ik mis enkel een ruim deel "artefacten" en ander materiaal dat vroeger te zien was op de zolder van het stadhuis. Jarenlang stond deze zolder propvol met materiaal en interessante zaken. Hierbij wat impressies van wat o.a. te zien is en hoe het werd opgevat.

























groeten, Wim D.
_________________
In den Argonnen
weinen im Wind
die toten Seelen,
die nicht mehr sind.

[Binkske007]

Ziet er leuk uit, ik heb enkele keren voor een gesloten deur gestaan op de vorige locatie.
_________________
"They shall grow not old, as we that are left grow old"

[willem brouwer]

Mooie foto’s, geven het museum goed weer (mocht eigenlijk niet, ik heb stiekem ook wat foto’s gemaakt).
Het bijzondere van dit museum is dat nu het verhaal verteld wordt van de ongeveer 250 met DNA matching geïdentificeerde, voornamelijk Australische, gesneuvelde militairen die terecht kwamen in de massagraven achter het Pheasant Wood bij Fromelles en die dus nu in de ernaast gelegen nieuwe war cemetery liggen.
Voor de toegangsprijs ontvangt men een apparaatje met gesproken teksten (ook in het Nederlands) die horen bij diverse video’s van foto’s: over het dorp zelf, de frontsituatie, problemen met het grondwater, het Duitse (Beierse) leger en het Britse en Australische leger.
Centraal in het museum wordt met een soort geografische animatie het verhaal verteld van de slag en over de dagen erna waarin de Australiërs hun gewonden die waren achtergebleven op het slagveld onder levensgevaarlijke situaties ophaalden (Don’t forget me Cobber). Daarnaast zijn er foto’s en levens beschrijvingen van gesneuvelde Australiërs, brieven die worden voorgelezen etc. Uiteraard ook veel informatie over het proces met de DNA identificatie.
Ook zag ik onder de voorwerpen een zg (metalen) identificatie disc, die DNA onderzoek dus overbodig zou maken.
In de ontvangsthal met receptie een uitstalling van relevante boeken waar een ieder wat wat van zijn gading kan vinden. Ook veel folders met oa “walking guides” rond Fromelles.
In één van de eerste teksten bij binnenkomst in het museum lezen we dat in de jaren 1980 de Vereniging Fromelles-Weppes Terre de Memoire 14-18 slagveldrelicten heeft verzameld die al werden uitgestald in een eerder bestaand klein museum in het stadhuis. In 1999 heeft één van de leden (Bailleul) in de Duitse archieven onderzoek gedaan naar de slag van Fromelles. Deze Bailleul lijkt dan in het boek van Peter Barton (The lost legions of Fromelles http://forumeerstewereldoorlog.nl/viewtopic.php?t=31712 ) een merkwaardige en wat dubieuze rol te spelen bij de ontdekking van de massagraven.
In feite komt de eer van de ontdekking volledig toe aan de Australiërs o.l.v. Lambis Englezos. Dit museum was er ook nooit gekomen zonder de sensationele ontdekking van de bewuste massagraven. Misschien had men hier wat meer aandacht aan moeten besteden.
Mede door dit museum is Fromelles en de omgeving meer dan de moeite waard om hier eens te gaan kijken.
_________________
wereldoorlog1-locaties.nl

[benny]

op 11 november: ....gesloten! Begrijpe wie kan.

Hier vindt u het:
http://www.musee-bataille-fromelles.fr/