Forum Eerste Wereldoorlog

Wow, zit echt met bewondering en verbazing naar je verzameling te kijken, geweldig!

Convenants with death lijkt me een luguber boek. Hoe kom je eraan? En kun je me iets meer vertellen over de inhoud van het boek, wat is de bedoeling ervan?
_________________
Foto's van mijn trips naar WW1 en WW2 gebieden, check www.pelar.nl!

Benny Vinke · Geregistreerd op: 18-6-2008 Berichten: 2291

Percy Toplis · Geregistreerd op: 9-5-2009 Berichten: 16289 Woonplaats: Suindrecht

Indrukwekkende verzameling, Benny. Als ik eerlijk ben, vind ik de eerste de leukste.
Mijn complimenten!
Groet,
P.

paling · Geregistreerd op: 2-1-2008 Berichten: 387 Woonplaats: Naaldwijk

Benny Vinke · Geregistreerd op: 18-6-2008 Berichten: 2291

Price of Glory · Geregistreerd op: 21-9-2007 Berichten: 2325 Woonplaats: Deventer

Krieg dem Kriege, is nog steeds verkrijgbaar als re-print € 24,90 bij Amazon Duitsland.

http://www.amazon.de/Krieg-dem-Kriege-Ernst-Friedrich/dp/3421058407
_________________
Wars begin where you will, But they do not end where you please.
"All Wars Arise For The Possesion Of Wealth" (Plato)

http://www.ahwk.fr

guerramundial1 · Geregistreerd op: 8-4-2009 Berichten: 721 Woonplaats: Valladolid (Spanje)

Mooie collectie Benny!

Recuerdos

Un abrazo

Wim
_________________
Ter herinnering van mijn grootvader Marcel Darcis (º 1896, + 1979), 1ste Sergeant Oorlogsvrijwilliger, 2º Regiment Karabiniers, II Bataljon, 8ste Companie. 1915-1918

Benny Vinke · Geregistreerd op: 18-6-2008 Berichten: 2291

muchas gracias amigo

Benny Vinke · Geregistreerd op: 18-6-2008 Berichten: 2291

The Medals Decorations & Orders of the Great War 1914-1918

_________________
http://www.yser.eu

Benny Vinke · Geregistreerd op: 18-6-2008 Berichten: 2291

Een nederlander in geteisterd België 1914
SIMONS, L. (VOORW.).
Amsterdam, Mij. voor Goede en Goedkoope Lectuur, 1914.
Oorspr. omslag. 51 p.
Waarschijnlijke schrijver : L Grondijs

Getuigenverslag van de gruwelijke eerste weken der duitse bezetting met de verwoesting van Leuven e.d. Verschenen als een reeks anonieme brieven in de Nieuwe Rotterdammer Courant
Ingenaaid, paperback

Afm ca 12 x 18 cm

Woensdag, 26 Augustus [1914]
’s Morgens om vier uur stond mijn gastheer al aan mijn bed. Een deel van de stad moest waarschijnlijk in brand staan. Gedurende den nacht had men telkens geschoten. Vluchtelingen hadden verteld, dat er lijken op de straat lagen. Het heele gezin had den nacht in het donker, wakende doorgebracht. Ik had van niets gemerkt.
Prof. S. vroeg mij, daar zijn tegenwoordigheid thuis vereischt bleef, om het gezin gerust te stellen, de stad in te gaan, teneinde aan kennissen de gelegenheid aan te bieden, in zijn huis veiligheid te vinden, verder eenige inkoopen te doen van levensmiddelen, en ondertusschen eens op te nemen, wat er zoo al verbrand was.
Ik kleedde mij snel aan en ging op weg. Onze geheele stadswijk, om de Schapenstraat heen, was gespaard gebleven. Tegen de ramen gedoken, zag men overal angstige gezichten van menschen, die den ganschen nacht hadden gewaakt, om gereed te zijn om te vluchten, zoodra hun leven zou worden bedreigd. Het brandende deel van Leuven bestond uit de geheele omgeving van het Hotel de Ville. Het brandde in de Krakenstraat, Drieengelenbuurt, de Groenmarkt.
Toen ik naar het huis van de P.’s ging, werd ik door 5 soldaten aangehouden, die er geheel anders uitzagen, dan den vorigen dag. Ze waren verwilderd en liepen als beschonkenen. Zij bevalen mij dreigend, terstond van de straat af te gaan, waarop ik antwoordde, dat ik dadelijk bij den officier van de wacht wenschte te worden gebracht.
Aan dezen vroeg ik, of er voor de burgers een order bestond, om ’s morgens bij lichten dag in huis te blijven. Het antwoord was ontkennend. Nauwelijks had de luitenant mijn pas gezien, of ik werd glimlachend vrijgelaten en de mannen, die me hadden aangehouden, kregen een schrobbeering.
Daar ik geen lust had, elke 5 minuten weer naar de wacht te worden teruggestuurd door opgewonden militairen, vroeg ik om een Passierschein [=doorlaatpasje], maar hoffelijk bood de luitenant zijne verontschuldigingen aan, dat hij dien niet kon verstrekken. Daartoe moest ik mij tot den commandant, majoor von Manteuffel, persoonlijk wenden.
Ik bezocht toen de familie P., om haar te verzoeken de gastvrijheid van prof. S. te willen aanvaarden, maar het echtpaar was druk bezig het huisraad in veiligheid te brengen en weigerde. Door ’t huis lag een slang van de brandspuit, waardoor ’t water naar ’t dak gevoerd werd, om van daar als een fijne sproeiregen aan alle zijden af te dalen.
Het merkwaardige was dus, dat de Duitschers den voortgang van den door hen zelven aangestoken brand beletten door bluschmiddelen. De brandspuiten waren zóó opgesteld, dat het vuur zich niet in de richting van het stadhuis kon uitbreiden, waar de troepen gehuisvest waren. Naar andere richtingen zette de brand zich voort.
De Hallen met de bibliotheek schijnen vroegtijdig in brand te zijn gestoken. Want het huis aan de eene zijde, als ik mij niet vergis het tehuis van de Spaansche studenten aan de Leuvensche Universiteit onder pater Catala, was nog gespaard. Van buiten de stad had men al vroeg en in ’t donkerste van den nacht in een hoog oprijzenden vuurzuil fladderende vonken gezien. Dit waren de incunabelen, de kostelijke livres d’heures [=getijdenboeken], zeldzame, pas ontdekte vroeg-middeleeuwsche manuscripten.
Zoo wist men dus bijv. in ’t Convent des Prémontrés eerder dan in de stad, dat de weergalooze bibliotheek van Leuven, de trots en de roem van gansche arbeidzame geslachten, voor altijd was vernietigd.
In sommige huizen, waarvan de muren nog overeind stonden, maar het dak begon door te branden, loeide het vuur omhoog. Andere stortten krakend en donderend ineen. Op de straten vertoonde zich geen mensch, dan de enkele soldaten, die te zorgen hadden, dat het vuur het stadhuis niet bereikte, en anderen, die met uitzinnigen blik wat doelloos heen en weer liepen.
Op zulke oogenblikken, dat men als ’t ware de willekeur ziet regeeren en den eerbied voor alles wat voortreffelijk en kostelijk is met voeten getreden ziet, dan schijnt het leven alle waarde te verliezen. Men kan zich gemakkelijk voorstellen, dat zij, die tegen den muur worden geplaatst om gefusilleerd te worden, in diepe verachting zwijgen, of hooghartige woorden spreken.
Toen ik nogmaals door een paar soldaten werd aangehouden gooide ik ze nijdig mijn paspoort toe: ‘Dat kun je toch niet lezen, jou kerel’, en toen ze met hun geweren dreigden: ‘Breng me onmiddellijk naar de wacht, dan zullen wij zien, wat jullie voor een aframmeling krijgt.’ Toen lieten ze me gaan.
In een brandend huis op de Groenmarkt zag ik door manschappen vuren. Hadden zij iemand gezien, die uit den vuurgloed ontsnappen wilde? Ik kwam voorbij een geopend winkelhuis; een soldaat trok mij bij den arm en liet mij op den grond wat zien: daar lag het lijk van den eigenaar. Ik vroeg: ‘Hebt gij dien man doodgeschoten?’ ‘Neen, maar ik was erbij. Wij zullen de Schweinehunden wel leeren, om op Duitsche soldaten te schieten.’
‘Hoe weet gij, dat die man op jelui geschoten heeft?’ De man antwoordde met een wedervraag: ‘Hoe kunnen we dat in den donkeren nacht alles gaan onderzoeken?’ In dit korte antwoord ligt de gansche logica van de réprésaille tegen burgers opgesloten.
Personalia Louis Grondijs (1878-1961)
L.H. Grondijs werd geboren in het voormalige Nederlands-Indië, waar hij ook zijn jeugd doorbracht. In het begin van de oorlog vertrok hij als oorlogscorrespondent voor de Nieuwe Rotterdamsche Courant naar België. Zijn reisbrieven werden gebundeld in Een Nederlander in geteisterd België (Amsterdan, 1914). Hierboven staan enkele fragmenten daaruit die betrekking hebben op de geruchtmakende vergeldingsacties die Duitse troepen in de oude universiteitsstad Leuven ondernamen. In 1917 reisde Grondijs als verslaggever naar Sint Petersburg, daarna naar Siberië.

Na de oorlog ging hij aan de universiteit van Utrecht werken, maar in de jaren dertig reisde hij af naar Mantsjoerije toen Japan daar binnenviel. Ook bij de Spaanse Burgeroolog was hij aanwezig. Het bovenstaande fragment is afkomstig uit L.H. Grondijs – Episoden uit den Russischen revolutie-oorlog (1925).
Over zijn ‘wonderbaarlijke leven’ is in 2005 een biografie verschenen van de hand van Hans Olink met als titel ‘De oorlogen van een Indische krijgsgod’.
_________________
http://www.yser.eu

Benny Vinke · Geregistreerd op: 18-6-2008 Berichten: 2291

_________________
http://www.yser.eu

Benny Vinke · Geregistreerd op: 18-6-2008 Berichten: 2291

Synopsis 'Mijne heren, wij zullen slag leveren aan de Marne', houdt de opperbevelhebber van het Franse leger, generaal Joffre, zijn officieren op 5 september 1914 voor. In de eerste weken van de grote Europese oorlog, die 1 augustus van dat jaar is uitgebroken, heeft het eerste Duitse leger onder bevel van generaal Alexander von Kluck in snel tempo België en Noord-Frankrijk onder de voeten gelopen. De Franse hoofdstad wordt bedreigd. Door een krachtig tegenoffensief bij de Marne hoopt Joffre met Britse steun de Duitse oorlogsmachine tot stilstand te brengen.

In De kanonnen van augustus - De eerste oorlogsmaand van 1914 beschrijft de Amerikaanse historicus Barbara Tuchman het politieke voorspel en de eerste oorlogshandelingen van het bloedige Europese treffen dat in korte tijd zal uitgroeien tot een wereldbrand. Op boeiende wijze vertelt ze over het koortsachtige diplomatiek overleg -het uitwisselen van ultimatums en oorlogsverklaringen- en de voor de Fransen en de Belgen zo moeilijke eerste oorlogsmaand. Ze eindigt haar relaas bij de Marne, een keerpunt in de oorlog, waar Franse en Britse eenheden de Duitse opmars tot staan brengen. Het is de slag die de inleiding vormt tot een jarenlange patstelling aan het westelijk front: de loopgravenoorlog.

De Pruisische officier Veldmaarschalk Colmar Freiherr Von der Goltz (1843-1916), was de militair gouverneur van België van augustus t/m november 1914. In 1883 schreef hij in zijn militaire klassieker 'Das Volk in Waffen': "Wij hebben onze positie te danken aan de kracht van ons zwaard en niet aan die van onze geest."

De Amerikaanse joodse historica Barbara Wertheim Tuchman (1912–1989) studeerde af aan het Radcliffe College in 1933 en werkte een aantal jaren als journalist vooraleer zij boeken begon te schrijven. In 1939 huwde zij Dr. Lester Reginald Tuchman, met wie zij drie dochters kreeg. Haar vader Maurice Wertheim was tussen 1941-1943 president van het American Jewish Committee. Voor dit werk 'The Guns of August' (De kanonnen van Augustus), dat voor het eerst werd uitgebracht in 1962, ontving zij in 1963 de beroemde Pulitzer Prize.

Andere bekende boeken van haar hand zijn: Stillwel en de Amerikaanse rol in China (1970), waarvoor zij een 2de maal in 1972 de Pulitzer Prize werd bekroond; De waanzinnige veertiende eeuw (1978); De trotse toren (1966) en Het Zimmermann-telegram (1958).

_________________
http://www.yser.eu

Benny Vinke · Geregistreerd op: 18-6-2008 Berichten: 2291

_________________
http://www.yser.eu